2566 กำหนดให้ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ eighty จากทั้งหมด 184 ประเทศ ลดลงจากอันดับที่ forty two ในการสำรวจ พ.ศ. 2564 ซึ่งสะท้อนถึงความเสื่อมถอยในด้านสิทธิในทรัพย์สิน ประสิทธิผลของกระบวนการยุติธรรม บูรณภาพของรัฐบาล เสรีภาพทางธุรกิจ เสรีภาพแรงงาน และเสรีภาพทางการค้า ในขณะเดียวกัน การสำรวจดัชนีธรรมาภิบาลทั่วโลกประจำปีของสถาบันธนาคารโลก ชี้ให้เห็นถึงความอ่อนแอในด้านคุณภาพด้านกฎระเบียบและการควบคุมการทุจริตจากการสำรวจในปี 2565 ซึ่งลดลงเล็กน้อยจากปีก่อนหน้า ดัชนีความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมที่เป็นเอกสิทธิ์ของเราทำให้ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ 154 จาก 210 ประเทศ ซึ่งสะท้อนถึงจุดอ่อนในแง่ของการผลิตไฟฟ้าหมุนเวียน อัตราการรีไซเคิล และความเปราะบางในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยรวม อย่างไรก็ตาม ประเทศนี้มีคะแนนดีกว่าในด้านการใช้พลังงานและการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต่อ GDP รวมถึงความเครียดจากน้ำ หัวใจสำคัญของกลยุทธ์ของ Srettha ในการยกระดับเศรษฐกิจออกจากวงจรการเติบโตที่ต่ำคือโปรแกรมกระเป๋าเงินดิจิทัลที่จะช่วยให้คนไทยอายุ 16 ปีขึ้นไปจำนวน 50 ล้านคนได้รับการแจกครั้งเดียวมูลค่า 10,000 บาท ($285) เริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2567 กิจกรรมภายในประเทศที่ตกต่ำทำให้ฝ่ายบริหารของนายกรัฐมนตรี เศรษฐา ทวีสิน ผลักดันแผนกระตุ้นเศรษฐกิจที่ถูกคัดค้านโดยนายธนาคารกลางและนักเศรษฐศาสตร์บางคน เศรษฐาตั้งเป้าที่จะเร่งการเติบโตต่อปีซึ่งเฉลี่ยต่ำกว่า 2% ในทศวรรษที่ผ่านมาเป็น 5% […]